donderdag 28 oktober 2010

Van binnen

Ik heb het idee dat ik weer een stukje gegroeid ben. Normaal als iemand mij zijn of haar klachten verteld, voel ik het alleen (ook als het me niet verteld wordt). Maar de laatste tijd voel ik het niet alleen, maar zie ik het ook.

Het is alsof ik iemand van binnen kan zien, heel vreemd eigenlijk wel. Ook als ik iemand op afstand behandel, heb ik in eens een gewricht of orgaan in m'n handen. Dat had ik eerst eigenlijk nooit. Ik zag alleen de buitenkant.

Ik denk dat dit kan komen omdat ik steeds meer op mijn intuïtie en mezelf vertrouw. Er is (bijna) niets meer wat mijn intuïtie in de weg staat waardoor ik de dingen waarschijnlijk ook beter kan zien.

Ik moet zeggen, ik vind het wel handig. Ik kan hierdoor meer gericht iemand behandelen of verder helpen. Dat is natuurlijk altijd goed en fijn.