donderdag 8 juli 2010

Het zit 'm in de handjes

Regelmatig behandel ik mezelf of anderen. Ik doe dit door middel van reiki of magnetiseren. Het leuke daar aan vind ik, naast het feit dat het bijvoorbeeld de pijn weg haalt, de reactie van degene die ik behandel. Zelfs mensen die ik al meerdere keren behandeld heb, verbazen zich er nog steeds over dat het werkt.

Ik snap dat wel. Zelf ben ik ook lange tijd sceptisch geweest. Ik ben reiki gaan doen omdat ik het interessant vond. Ik wilde er meer over weten. Toen ik merkte dat het hielp, dacht ik eerst dat het tussen m'n oren zat. Puur suggestie. Na een tijdje ging ik over op "of het nu tussen m'n oren zit of niet, het helpt en dat is het belangrijkste". Ik begon het pas echt te geloven toen ik bij iemand een bloeding had gestopt. Zoiets kan niet tussen je oren zitten.

Pas een hele tijd later is het magnetiseren erbij gekomen. Dat was eigenlijk helemaal vanzelf gegaan. Het was alleen in het begin even raar omdat ik niet snapte waarom mijn handen niet deden wat ze moesten doen. Dan wilde ik reiki geven, maar dan gebeurde er iets heel anders. Ik wist niet zo goed wat het was, maar het hielp wel.

Tegenwoordig heb ik het helemaal onder de knie. Daar ben ik blij mee. En degenen die ik behandel, ook. Tja, het zit 'm toch in de handjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten